Als je als krachtdrager in deze wereld gekomen bent voor de glimlach van een kind, dan kun je er niet omheen. Vroeg of laat en los van tijd en realiteit, komt er een moment dat je de creatoren van de oorspronkelijke aarde ontmoet: de mensen van de Huargardiaanse beschaving.
In mijn hologram logden zij meerdere malen in, om mijn hartsbewustzijn te reactiveren zodat ik, in deze dichte realiteit, weer kon voelen. Onlangs beleefde ik een intensieve trainingssessie, waarin ik mij herinnerde wie ik werkelijk ben: een autonoom krachtwezen. Een krijger die in liefde en waarheid onchanteerbaar is.
Het is de Huargardiaans-aardse vrouw die liefdevol een verdwaalde haar van voor mijn ogen achter mijn oor plaatst. Haar blik kan ik niet in woorden beschrijven, de frequentie die dit gevoel het meest benadert is die van een veilige geborgenheid. Via deze aanraking voelde ik de liefdeskracht die een Designer voelt voor haar creatie. Ik voelde mij een kind van de aarde en ik voelde dat er van mij gehouden werd door een hele beschaving mensen, een liefdeskracht in hun gouden harten.
De Human Designer, die mij vertelde hoe zij met mensen werkt. Ik hoorde haar taak, haar passie en het ontroerde me, ik kon alleen maar huilen, zó mooi! Ik zag haar werk, dwars door alle tijdlijnen en werkelijkheden heen en ik voelde haar liefdeskracht voor deze wereld en voor haar bewoners. Wat een mooi mens!
De Designer die het lab uitstapte om Zelf haar experiment in te stappen. Met alle kennis van techniek en een hart vol scheppingskracht, spreekt zij in werkelijkheden, waar ik de beeldspraakbrug in voel en weer weet hoe ik deze kan oversteken.
De Huargardiaanse vrouw van puur goud die op een raad sprak. Ik zag haar als mens van deze wereld, mijn vriendin, en als heelheidswezen in de ambassade van mijn oorspronkelijke wereld. Als zij spreekt, luisteren de mensen. Hoe kon ik anders dan naar haar luisteren en op dat moment het besluit nemen dat ik diep van binnen voelde in mijn gouden hart? Door haar te zien, kan mijn waarneming bewegen en dan zie ik opeens ook mijzelf hier weer.
Ik besefte dat de Huargardianen over andere frequenties beschikken, die ik nog niet herkende. Ze deelden gevoelsvelden met mij en ik nam waar, ervaarde en aanvaardde. Ik voelde de liefde voor het experiment, door er te zijn, erdoor te bewegen en de schoonheid en pure intentie ervan waar te nemen. Ik voelde ook de traumavelden van diefstal, verraad, uitsluiting en misbruik.
En via mijn lichaam voelde ik dat juist in die velden beweging mocht komen. Mijn kracht stroomde als een kabbelende beek en waar dat nodig was, als een krachtige oceaan, dwars door deze velden heen. Ik legde een stuk aan in de kosmische puzzel.
Hoeveel pogingen ook gedaan zijn, het koninklijke goud is niet te kopiëren. Onder een kopieermachine worden gouden gliefs zwart van kleur. Goud is alleen te zien en te voelen als je dat kunt en als het gegeven en bij keuze gedeeld wordt. En keuze is vrije wil. De vrije wil van het leven is die van de levenskracht.
En de Force laat zich niet forceren. Je kunt de Force alleen Eren.
Ik herinner mij een rondleiding in het laboratorium, waar ik sprak met mijn Huargardiaanse gids, die lachte met vertedering vanwege het feit dat ik het maken van salto’s in de avatar toch wel erg leuk vond. Die vreugdevolle frequentie, van iets nieuws leren, iets ontdekken, iets voor het eerst doen. Die kinderlijke glimlach als het lukt om zonder zijwieltjes te fietsen, of opeens te kunnen lopen, ja die frequentie, dat voelde ik en die werd gezien.
Wij spraken in vriendschap, voordat ik afscheid nam en in deze werkelijkheid kwam. Een buiging van eer en respect naar elkaar. Ik bedankte haar voor de mooie tijd, de voorbereiding op de reis naar de aarde. Ik was diep ontroerd van al dat moois wat ik gezien heb, en ik voel de eer dat ik dit mocht zien en ervaren.
Het is nogal wat, want deze wereld is in diepe liefde en zuiverheid gecreëerd en het voelt dat zij weten dat ik dat kan dragen en dat gevoel is immens groot. Ik bedankte haar en zei: “Ik ben diep vereerd dat jij jouw ontwerpen en deze kennis en ervaringen met mij deelt. Echt, ik heb er geen woorden voor.”
En zij zei mij: “De eer is geheel van mijn kant.”
Ik reisde naar de aarde en na een lange slaap kwam het vreugdevolle weerzien hier op aarde. Zij belde me onlangs en ik kon alleen maar in tranen bekrachtigen: “Natuurlijk ben jij dat! Wie zou het anders kunnen zijn? En ja, het is gelukt, wij zijn geland.” Zij zei: “Ik dank jou voor wie jij bent, het is mijn eer om jou hier weer te ontmoeten en weer samen te werken”.
En al dat ik kon zeggen was: “De eer is geheel van mijn kant”.
Als er zoveel verschillen zijn tussen miljarden sterrenwerelden, dan is er één ding dat we allemaal kunnen voelen en dat ons Zelf met elkaar verbindt: de liefdeskracht voor het vrije leven.
De wil om een wereld zonder afleiding te kunnen ervaren, want elk mens doet ertoe. Waar iemand ook vandaan komt, hoe de evolutielijn als mens van de aarde, of het oneindige leven in het koninkrijk is, waar je vandaan komt. In elk mens leeft de vonk, in elk wezen is een plekje gecreëerd waar de eeuwige vonk in leven kan ontvlammen.
De tijd is daar om jouw gouden hart en dat van jouw medebewoners op aarde, weer te zien en in ere te herstellen.
Heeft dit verhaal jou geraakt? Is er iets in jou dat resoneert met deze frequenties? Voel je dat je meer wilt weten over deze beschaving? Via onderstaande knop kom je terecht op een website waar je meer kunt lezen, luisteren, zien én vooral ervaren in je gevoel, over de ontwerpers van deze werkelijkheid: de Huargardianen.
Wil je delen wat je hebt ervaren of gevoeld bij het lezen van dit verhaal? Jouw beleving of waarneming is welkom, voel je vrij een reactie te plaatsen.
Lieve Claudia,
Wat ben ik blij en dankbaar dat ik je heb leren kennen en via jou deze frequentie naar mij toe mag komen. Ik voel bij het lezen een levendige frequentie, een veld van mooiheid, schoonheid, echtheid, puurheid en verbinding door mij heen vloeien. weer een nieuw gevoel. Een nieuw veld waar ik erg nieuwsgierig naar aan het worden ben wat daar allemaal achter zit. Het mag open!! Voor iedereen, zoals ik de aarde als een levend wezen open zag gaan in een droom en daaruit een volwassen kind geboren zag worden. Deze prachtige nieuwe frequenties voel ik in mijn wezen en bij het lezen stromen ze door in het veld. Het sprankelt en leeft. Je kunt het zoo mooi verwoorden. Elk woord heeft een frequentie en wordt een levend beeld in mijn hoofd. Ik word ook weer enthousiast gemaakt om te gaan creeren. Tekenen of op wat voor manier dan ook. We creeren met ons voorstellingvermogen en dit is wat jij aan het doen bent door je verhalen en belevingen te delen.
Fantastisch is dit.!!
Dank je wel lieve Claudia